Uticaj Džejmsa Kliforda na Bronislava Malinovskog. Moralne implikacije intertemporalne heterarhije
Apstrakt: Oslanjajući se na već ponuđeno objašnjenje brkanja pozitivizma i realizma u epistemološkoj imaginaciji autora-zasnivača "postmoderne antropologije", u ovom tekstu analiziram moralne implikacije rešavanja problema karakterističnih za filozofiju nauke upotrebom književno-teorijskih sredstava. Transdisciplinarna migracija "realizma" iz književne teorije u metodologiju društvenih nauka proizvodi čtavu novu istoriju antropologije.Tako konstruisana istorija pred-postmoderne antropologije, pre ispunjava registar nekakve komparativno-kulturne teorije naknadnog moralnog odlučivanja, dopunjujući postmodernu antropologiju kao opštu teoriju pisanja političkih subjekata, pa teorijsko-metodološke dileme postmoderne antropologije ne predstavljaju dokaz legitimnosti holističke interpetacije intencija disciplinarnih predaka, već provociraju neopironistička, formalistička nastojanja da se poštovanjem akademskog folklora održi akademski autoritet discipline čiji predmet, metod i svrhu iz niza razloga po pravilu ne razumeju ni kolege sa susednog departmana. U tekstu se dokaz izvodi na primeru Klifordovog pisanja Malinovskog i izvode moralne implikacije nesrećne analogije između pisanja političkih subjekata i pisanja disciplinarnih predaka. Zatim se objašnjava da kritika zloupotrebljivosti, posebno putem političke instrumentalizacije, antropoloških fikcija kao evidencije o Drugima, nije morala kao cenu da podrazumeva i žrtvovanje privida kontinuiteta zasnivanja antropologije kao normalne akademske nauke.
Ključne reči: Džejms Kliford, Bronislav Malinovski, istorija antropologije, pisanje političkih subjekata, pisanje disciplinarnih predaka, intertemporalna heterarhija, reverzibilna genealogija