O brojanju i merenju (drugih) ljudi (za novac)
Apstrakt: Brikolirajući istraživačke pristupe antropologije nauke sa subdisciplinarnim tematskim horizontom kulture revizije, primenjenim na „reformske“, tj. pseudoreformske procese u srpskoj nauci i visokom obrazovanju, promišljam nastojanja da se discipline čiji su rezultati namenjeni „očuvanju identiteta“, odn. „upravljanju osećanjima pripadanja“ iz porodično-finansijskih bibliometrijsko- scijentometrijskih pobuda ukinu ili obesmisle. Tekst je eksplicitno posvećen smislu istraživanja i objavljivanja u identitetskim naukama, posebno analizi specifičnosti publika/korisnika kojima su one namenjene. U tekstu dalje analiziram dubinu kulturnog i naučnog rata koji trenutno traje u srpskoj intelektualnoj javnosti, a koji je izazvan nastojanjima da se jedan biznis zamaskiran u naučnu disciplinu, naime scijentometrija, nametne kao metanauka i arbitar procene kvaliteta svih drugih naučnih disciplina. Analizu i preporuke namenjujem svima onima kojima je u interesu da se predupredi pokušaj grupe građana da, putem zloupotrebe i veoma opasne manipulacije pseudoreformskom retorikom kojom je scijentometrija uspostavljena kao merilo kvaliteta naučne produkcije, naše društvo liši institucionalnih i ljudskih resursa u polju društveno-humanističkih nauka, sa ozbiljnim moralnim/civilizacijskim posledicama. U tekstu potom iznosim preporuke u vezi sa mudrom vladavinom, a posebno rešenje kako izaći iz tužne situacije u kojoj je zaglavljena naša naučna politika.
Ključne reči: kultura revizije, scijentometrija, društveno-humanističke nauke, naučni i kulturni ratovi, antropologija nauke, Centar za evaluaciju u obrazovanju i nauci, Ministarstvo nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije