Ontosonografske mape: ka teoretizaciji formi zvučnog okruženja u epohi antropocena
Apstrakt: U ovom radu ću razmotriti načine na koje se mogu konceptualizovati i mapirati forme zvučnog okruženja u epohi antropocena. Upotrebom pojmova svet, lopta/globus, Zemlja i planeta projektuje se i naročito razumevanje čoveka, okruženja, trenutnog stanja stvari, ali i prošlosti i budućnosti. Za te pojmove vezujem i pojmove koji imenuju različite načine proizvodnje i recepcije zvuka kao i njihove međusobne odnose – biozvuk, zoezvuk, nekrozvuk, geozvuk i petrozvuk. Ovu tipologiju zvuka izvodim na osnovu ontosonografske metodologije i primenjujem na posebne studije slučaja kao što su popularna muzika, zvuk insekata i buka koju proizvodi saobraćaj. Od presudnog značaja za razumevanje antropocenskog zvučnog okruženja ispostavlja se odnos između biozvuka i geozvuka koji se proizvodi kroz petrokulturu kao mnoštvo praksi ekstrakcije i eksploatacije fosilnih goriva. Dominantna ili najintenzivnija forma zvučnog okruženja u epohi antropocena jeste petrozvuk.
Ključne reči: Antropocen, ontosonografija, zvučno okruženje, planeta, petrozvuk