Razmatranje odnosa između muzike i kolektivnog identiteta iz ugla kulturne psihologije muzike
Apstrakt: Cilj predstojećeg rada sadrži se u pokušaju približavanja antropološkog, etnomuzikološkog i psihološkog pristupa odnosu između muzike i kolektivnog identiteta. Muzika je razmatrana kao socio-kulturni artefakt, koji posreduje procese konstrukcije kolektivnog identiteta i čija funkcija u takvom posredovanju može biti višestruka. Da bismo razumeli načine na koje je ona utkana u formalne i neformalne strategije kolektivnog (samo)identifikovanja, u radu se kao rešenje predlaže istovremeno uzimanje u obzir različitih dimenzija: kulturnih, društvenih, političkih, psiholoških. Iako već postoje interdisciplinarna istraživanja fenomena identiteta i uloge muzike u njegovom nastajanju, zalažemo se da takva razmatranja budu upotpunjena uvidima iz psihološke nauke, prilagođena potrebama etno-antropološke analize. Kao najobuhvatniji teorijski okvir predložili smo kulturnu psihologiju muzike. Analiza specifičnih praksi posredovanja identiteta, kao psihološkog procesa, muzikom, kao kulturnim artefaktom, u budućim empirijskim istraživanjima trebalo bi da obuhvati ukrštajuće lokalne i globalne društvene trendove, aspekte muzikološke analize, specifičnosti psihološkog razvoja identiteta, ulogu društveno-političkih strategija formiranja identiteta, i, ne najmanje važnu, kulturnu specifičnost etničke zajednice koja se istražuje. Nalazimo da je kompleksnost fenomena koji je u fokusu obavezujuća za kompleksnost teorijsko-metodološkog pristupa istom.
Ključne reči: muzika, kolektivni identitet, antropologija, etnomuzikologija, kulturna psihologija muzike