PROIZVODNJA ZAJEDNIČKOG KULTURNOG NASLEĐA: KULA NEBOJŠA. BEOGRAD - NOVI SIMBOLI U SREDNJOVEKOVNOJ KULI
Apstrakt: Kroz ovaj rad želela sam da zabeležim neke započete i nezavršene procese, aktere i delatnike, perspektive i probleme, sa kojima sam se susrela u radu na projektu „Konzervacija, restauracija i revitalizacija kule Nebojša u starom delu grada Beograda”. Kako je projekt realizovan na prostoru Beogradske tvrđave, koja poseduje status zaštićenog kulturnog dobra od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju, tako su sve radnje sprovođene planski, kroz niz koraka, u saradnji sa brojnim institucijama i pojedincima iz različitih struka, uz poštovanje preporuka Venecijanske povelje. Kao osnova za razmišljanje na temu „Proizvodnja zajedničkog kulturnog nasleđa: Kula Nebojša. Beograd – Novi simboli u srednjovekovnoj kuli“, poslužilo mi je izlaganje koje sam održala na skupu u Atini u novembru 2012. godine 1 , kojim je projekat predstavljen grčkoj stručnoj javnosti, zatim lično sećanje, društveni i politički kontekst u kome se projekat realizovao. Rad je samorefleksija jednog proživljenog iskustva i „naknadne pameti” o okolnostima i odnosima snaga društvenih aktera, jednog etnologa – istraživača. U radu se razmatraju uslovi i efekti rada na spomeničkom nasleđu, promena funkcije i simbola kulturnog dobra, kao i i proces proizvodnje novih simbola i značenja kojima je Kula postala pozornica i inspiracija.
Ključne reči: Kula Nebojša, funkcija, simbol, heterotopija, Beogradska tvrđava, antropologija nasleđa