Empatija kao strategija premošćavanja jaza između političara i stanovništva Srbije
Apstrakt: Ovim radom se teži uočavanju jedne od uloga emocija u delovanju političkih aktera. Kako je poslednjih godina sve očiglednije da žitelji Srbije doživljaju političare kao Druge u odnosu na sebe i kako se kroz delovanje političara sagledava i sama politika prema kojoj se sve više zauzima pasivna pozicija, u tekstu se razmatra pojava empatije kao jedne od strategija u prevazilaženju nepoverenja građanstva prema domaćim političarima, tj. približavanje političara stanovništvu i emotivno vezivanje (potencijalnih) birača za pojedine političare. Empatiji se pristupa kao emocionalnoj sposobnosti jedne osobe da se saoseća sa drugom osobom ili sa grupom ljudi. Smatra se da ona nije emocija, ali jeste sposobnost koja dovodi do određenih iskustava koja nazivamo emocijama. Pojedini političari empatiju, kao strategiju iskazivanja dobre namere i prijateljskih osećanja, demonstriraju kroz svoja javna obraćanja i kulturno standardizovano ponašanje što se, dalje, posmatra kao politička komunikacija usmerena ka javnosti. Pored govora i ponašanja političara, u radu se analiziraju i reakcije građanstva, uobličenih u vidu internet komentara. Kako je ovaj rad deo šireg istraživanja upotrebe emocija, cilj je da se na ovom primeru ukaže na to da emocije ne samo da mogu biti nego i da jesu važan činilac političke komunikacije te i same politike.
Ključne reči: empatija, upotreba emocija, političari, stanovništvo, Srbija